دوباره یه روز گند ، تکرار هر روزه من
سیگارای بی بخار میکشم از صبح تا بوق سگ
جسممو خط میندازم تا جر نخوره روحه منم
دلم میخوام خونه نرم ، هوای بارون توی سرم
خدایی...
دوباره یه روز گند ، تکرار هر روزه من
سیگارای بی بخار میکشم از صبح تا بوق سگ
جسممو خط میندازم تا جر نخوره روحه منم
دلم میخوام خونه نرم ، هوای بارون توی سرم
خدایی همیشه خودم بود ، تنها بودم
اینا رفیق نبودن هیچ وقت واسم , بدخا بودن
بازم پشتم حرف میزنن میره اخماتوهم
ولی به تخمم چون با یه سیگار بد ارومم
تو با خاطره زنده ای , واست درد نداره؟
زندگی با خاطراتم چیزی از مرگ کم نداره
حرفام سرتو درد نیاره من خیلی حرفا دارم
وجه تفاوتمون این بود که اون حرف نداره
سرتون گیج نرفت انقده که دورم زدین
دست به عصا راه میرم انقده که خوردم زمین
حتی خیلی وقته حوصله ی خودمم نی
همه رد شدن از کناره این خوله ردی
اومدن حالم خوب شه ، رفتنو و بدتر شدم
اعصاب خوردی زیاد شد و موهام کمتر شدن
من حتی ندارم تو گوشیم یه عکس از خودم
بجای موهای شرابیش ، من مست الکلم
من خیلی وقته با پدرم حرف نمیزنم
آهنگ زنگم یادم نی چون بهم زنگ نمیزنن
حتی اهنگامم به دلم چنگ نمیزنن
انگار خودم مُرده انقدر سیاس رنگ پیرهنم
ما خراب شدیم و شدن از ما بهترون
من بیدار میشم ولی ساعت خوابه هنوز
پاشو شیکوندم همون که بامون پایه نبود
انقدر رو دست میزنن بهم که جاش شه کبود
داره عادت میشه دیگه واسم حاله بد
پاتوقم شده خلوت ترین پارک شهر
موهام سفید شده و سیاه پا چشم
من زور نمیزنم تو دله کسی جا بشم(بلند)
اندکی سخت است که بگویم من و تو زندگی ارامی داریم
من یک مضطرب هستم که دست هایم میلرزد
بخدا من از دسته حالم خسته شدم
وقتی اشکامو پاک میکرد فقط دسته خودم
من دیگه نمیکشم لبریزم از بس که پُرم
عیادته خودم میرم بهمنام دسته گلن
تنها کسی که پا به پام میومد سایه بوده
تنها کسی که دلشو شکستم تو آینه بوده
دلم میخواد برم گم بشم تو اسمونت چون
همیشه حالو روزم تو همه جا ضایع بوده
من دیگه سِره سرم بس که زدن زیر گوشم
حتی مهم نیست که دیگه بیرون میرم چی بپوشم
یه سالی کشید واسم بگذره و صبح شه اون شب
انقدر واسم زیرو رو کشیدن میخوام زیرو رو شم
هرکی بخواد صدام کنه انگار لکنت میگیره
فقط فندکمه که دستامو محکم میگره
وقتی یاده من می افتی چه حسی بهت میده
من یاده خودم می افتم بغضم میگیره
اونا تو استوری گه کاریشونو ورق میزنن
با همین کاراشون رو مخم دارن قدم میزنن
تنها چیزی که وصله تنم موند فقط پیرهنم
میکَنن میرن یا بموننم ، ازم میکَنن
صبح تا شب خوابم ، شب تا صبح بیدارم
دیگه کوکم نمیکنه صدای گیتارم
من همونم که گذاشت کنار واست سیگارو
تو همونی که رفتی روشن شدش سیگارم
شدم اونی که باز رفیق دورو ورش نی
همه کسش یکی بودو همه چیزی ازِش دید
یه ثانیه توزندگیش طعم خوشی نچشید
جدیدانم تیکه کلامش شده تهش چی؟
جا بعضی حرفاتون روی دلم کبود میشه
ثانیه ثانیه عمرم سره یکی حروم میشه
چون همه فکرم اونی بودش که تهش نموند پیشم
اینام میگذره خب بالاخره یه روز تموم میشه